آموزش رسم الخط لری پاپریک (ڤانوم نهاڌن تورهؽل لوری پاپریک) درس سوم: کسره در خط پاپریک: اٛ توجه داشته باشید که ما در لری دو تا کسره داریم کسره کشیده مثل کسره فارسی که در لوریتین آن را با e نشان می دهیم و نوعی کسره خفیف که در آواشناسی به آن شوا schwa می گویند و در لوریتین آن را با کاراکتر ecirc; نشان می دهیم. آنچه که در این درس منظور ماست همان کسره متداول فارسی e می باشد که در پاپریک آن را با <<اٛ>> نمایش میدهیم. نگارش واژه <<آستاره>> در لری بختیاری با خط پاپریک می شود ⬅️ آستاراٛ ( چون آخرش کسره دارد) گاٛ ( ولی در بختیاری هفلنگی گاٛی): نوبت تاٛ (=تاٛی): نزد, پیش هاٛ: پیوسته, همچنان هاٛ مؽ گوت: همچنان می گفت, پیوسته می گفت نگارش چند واژه فارسی دارای کسره با خط پاپریک جهت تقویت و تمرین بیشتر: تهران⬅️ تاٛهران کتاب⬅️ کاٛتاب خانه⬅️ خاناٛ نامه⬅️ ناماٛ اتیکت⬅️ اتیکاٛت چرا کسره و فتحه در پاپریک هر دو پایه الف دارند؟ پاسخ: جهت رعایت نزدیکی دیکته و اتحاد نوشتاری هرچه بیشتر بین گویش ها و شاخه های زبانی لری چون بین گویش ها و شاخه ها و حتی زیرگویش های لری یک کلمه مشترک هم می بینید در یکی با فتحه تلفظ می شود در دیگری با کسره، حال اگر ما برای فتحه و کسره دو کاراکتر با شکل متفاوت طراحی می کردیم دیکته و شکل نوشتاری آنها از هم دور می شد و انگار دو کلمه متفاوت هستند. واژه آساره (ستاره) را در نظر بگیرید. در برخی شاخه های لری حرف آخرش فتحه تلفظ می شود و در برخی دیگر کسره، ولی در خط پاپریک می نویسیم: آسارٱ ( ورژن قدیمی: آسارأ): با تلفظ فتحه آساراٛ : با تلفظ کسره می بینید که هر دو کلمه دیکته اشان به هم نزدیک شده است فقط سرکش متفاوت بالای سر تفاوت آنها را در تلفظ نشان می دهد ولی اگر دو کاراکتر کاملا متفاوت برای کسره و فتحه می ساختیم دیکته آنها اینقدر به هم نزدیک نمی شد. قاعده نگارشی پاپریک در مورد کسره نقش نما: نخست مثال فارسی در فارسی به کسره ای که بین مضاف و مضاف الیه در ترکیب اضافی و بین صفت و موصوف، در ترکیب وصفی قرار می گیرد، کسره نقش نما می گویند. مثال: دیوارِ خانه شورایِ شهر مردِ بزرگ تصمیمِ عاقلانه به کسره ای که این کلمات را به هم ربط می دهد، کسره نقش نما می گویند. در لری نیز کسره نقش نما وجود دارد( البته در برخی گویش ها شوای نقش نما هست که نوعی کسره خفیف است) قاعده: در پاپریک کسره یا شوای نقش نما را نمی نویسیم مگر در جایی که واقعا لازم باشد که به خواننده توضیح داده شود که بین این این دو کلمه کسره( شوا) وجود دارد که این هم اختیاری است. مثال: خدایِ گَپ( با رسم الخط فارسی ): خدای بزرگ ولی با خط پاپریک: خودای گٱپ ( نمی نویسیم خودایاٛ گاٛپ) حالا با رسم الخط فارسی: کُرِ گَن/ کُرِ لیش: پسرِ بد ولی در رسم الخط لری پاپریک چنین می نویسیم: کور_گٱن/ کور_لیش( کسره نقش نما را نمی نویسیم): پسر بد اگر کسره نقش نما را می نوشتیم چه می شد؟ اگر مجبور بودیم کسره نقش نما را به سبب آنکه کسره است با کاراکتر مخصوصش بنویسیم یک کاراکتر پایه الف به کلمه اضافه می شد و چون پر کاربرد است ارتفاع خط و طول کلمه را بالا می برد بدون اینکه جزئی از خود کلمه باشد. نکته دیگر آنکه در لری این نقش نما اختیاری است یعنی لازم نیست در مثلا rdquo; کُر گپrdquo; همواره بین کُر و گپ کسره باشد خیلی مواقع به کار نمی بریم ولی در فارسی اجباری است. پس بهتر و منطقی تر آن دیدیم که نگارش نقش نمای کسره یا شوا را در پاپریک حذف کنیم.

درس شانزدهم:کاراکتر(ۏ ö)

درس پانزدهم:کاراکتر(ݩ ň)

درس چهاردهم:لام_یائی(لٛ)

درس سیزدهم:کاراکتر(او aw)

درس دوازدهم:کاراکتر(ۉ ow-öw)

درس یازدهم:کاراکتر(ۋ ü)

درس دهم:کاراکتر(ۊ u)

کسره ,پاپریک ,نقش ,نما ,لری ,فارسی ,نقش نما ,کسره نقش ,خط پاپریک ,ولی در ,در پاپریک

مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

20765629 یاهو جدید نمای خشک اینجا نارنگیس را می‌خوانید. پارتیشن و نصب گروه سینمایی سیمرغ انجمن مدیران کتابخانه دستغیب شیراز برنامه نويسي پي اچ پي دیار فایل